Streszczenie

Narcyz był pięknym młodzieńcem. Uwielbiał on polować i dlatego dużo czasu spędzał w lesie. Tam zakochały się w nim nimfy, lecz młodzieniec nie zwracał uwagi na ich zaloty. Zakochała się w nim nimfa imieniem Echo, lecz jej uczucie również zostało odrzucone. Narcyz kochał jedynie łowy i nie chciał słyszeć o innej miłości.

Pewnego dnia, gdy nachylił się nad strumieniem, aby napić się wody, ujrzał własne odbicie i zadziwił się swym pięknem do tego stopnia, że zakochał się w samym sobie. Odtąd cały czas spędzał wpatrując się w swoje odbicie. Nie mogąc zaspokoić uczucia, umarł z tęsknoty, a kwiat, który wyrósł na miejscu, w którym go pochowano, nazwano na jego cześć narcyzem.

Istnieje wersja, że to co przydarzyło się Narcyzowi było karą bogów, za to, że odrzucał miłość wszystkich kobiet i nimf.